Overig

Interview met Jessica Maes | Auteur van Mannenpakken/Vrouwenhakken

Vorige week stond er review online over de lesbische chicklit Mannenpakken/Vrouwenhakken van Jessica Maes & Suzanne Slotboom. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en Jessica te mailen met de vraag of ik haar mocht interviewen voor mijn blog. Gelukkig reageerde ze heel enthousiast, dus als je meer wilt weten over Jessica, lees dan snel verder!

Was het altijd al je droom om een boek uit te brengen? Wat heb je allemaal gedaan voordat je Mannenpakken/Vrouwenhakken schreef? 
Bij mij is het een beetje anders gegaan. Het was nooit een droom om een boek te publiceren. Wel als je mij als 10 jarige had gezegd dat ik dit zou doen… Dan had ik je totaal niet geloofd. Met lezen was ik totaal niet bezig. Wel met creatief – lesbisch schrijven.

maes01

Zo komisch om te lezen dat ik aan het wachten was op mijn tover FEE. Dit is zeg maar pre, pre lesbische chicklit. Mannenpakken/Vrouwenhakken is ontstaat uit verwondering. Ik was enkele jaren geleden heel erg verwonderd dat er geen lesbische chicklit te vinden was. Vandaar dat ik dacht, he dan schrijf ik er zelf maar eentje. Hoe moeilijk kan het zijn?

Hoe heb je het proces van het schrijven van een boek beleefd? Was continue schrijven, schrappen en herschrijven of stond het verhaal vrij snel op papier? Hoe lang ben je in totaal (ongeveer) bezig geweest met het schrijven van Mannenpakken/Vrouwenhakken

Wel… ik heb ooit ergens een document gevonden met de titel lesbische chicklit. Dat document dateerde van mei 2010… Mannenpakken/Vrouwenhakken kwam uit in maart 2014. Kun je na gaan… Het boek is heel erg lang een projectje van mij geweest. Het grote raamwerk van het verhaal was relatief snel klaar. Het karakter van Milou was relatief snel bedacht. Ik zag het als een uitdaging om alle stereotypen en bevooroordeelde ideetjes en de daarop volgende situaties van een lesbienne in Nederland in het boek te stoppen. Een gigantische uitdaging. Als een lezer je daarna dan toefluistert dat er echt alles in staat. Ja… dan voel je toch wel een voldaan gevoel. Nu een bulk aan ideetjes in een word document plaatsen is niet zo moeilijk. Er een echt verhaal van maken is andere koek…. Ik merkte dat ik op een gegeven moment vast liep. Ik ben heel dyslectisch en had wat ondersteuning nodig bij het schrijven. Vandaar dat Suzanne erbij is gekomen. Dyslectie zegt niks over je vaardigheid om een verhaal te maken, het zegt iets over de zinnen wat je opschrijft. Wel is het smerige aan dyslectie dat het je onzeker maakt. Mensen denken al heel snel dat de D in Dyslectie voor Dom staat. Na de onzekerheid te hebben overwonnen deed ik mee met enkele chicklit.nl schrijf wedstrijden. En totaal onverwachts – won ik er een paar. Via zo’n wedstrijd kwam ik in aanraking met Knof. Hij had zijn boek uitgegeven via tenpages.com. Nu er is een verschil tussen een verhaal bedenken en een boek schrijven. Dit was een crowdfunding platform wat ook manuscript begeleiding bied. De coach was streng maar rechtvaardig. Hier is het verhaal echt een boek geworden. Dat stukje professionaliteit had mijn fantasie gewoon nog nodig.

Wat ik zo bijzonder vond om te lezen in Mannenpakken/Vrouwenhakken was dat de familie van Milou eigenlijk allang wist dat ze op vrouwen viel. Hoe reageerde jouw omgeving toen je uit de kast kwam? 

Hihi…. Dat stukje is het enige autobiografische aan het boek. Nu is het wel zo dat ik 15 jaar was toen ik uit de kast kwam. Ik had mijn mama ongeveer 2 maanden “voorbereid” op het nieuws. Ik vroeg haar dagelijks of ze wel van mij hield en of dat ooit zou ophouden. Nadat ik het had gezegd zei mijn moeder. Ooh is het dat maar? Ik dacht al dat je zwanger was. Nu dat zag ik niet bij je gebeuren. En vervolgens deed ze wat de moeder van Milou deed in Mannenpakken/Vrouwenhakken. Een vriendin van mij, Mies Schreurs, is momenteel met een boek project bezig. Haar boek “zo zie je er niet uit” gaat over (niet-) stereotype lesbiennes en hun kast tijd. Voor sommige is deze kasttijd een echte worsteling. Om hun te steunen deed ik mee aan het boek. Mijn familie en vrienden reageerde positief. Wel is dat bij iedereen anders. Ik ben dus reuze benieuwd hoe het bij andere is gegaan! Dus.. Miesje? Wanneer kan ik dat boekje van jou eens lezen?

Voor mij las Mannenpakken/Vrouwenhakken als ‘lesbische chicklit’ eigenlijk op precies dezelfde manier als een ‘heteroseksuele chicklit’. Ik zou het boek dus aan alle liefhebbers van chicklits aanraden. Heb je ook negatieve reacties ontvangen van lezers?

Jawel, zo las ik een recensie waarin stond dat het boek heel onrealistisch is. Volgens haar kwam Milou veel te veel lesbiennes tegen. Zoveel zijn er niet in het echte leven. Het meisje kende namelijk geen lesbienne. Ik vond dit een heel interessante opmerking. Hoe is het mogelijk dat dit 17 jarig meisje nog nooit een lesbienne is tegen gekomen? Ofwel zitten er nog vele van haar leeftijdsgenoten in de kast. Ofwel heeft ze een hele kleine kennissen cirkel. Dit lijkt mij de enige logische verklaring. Het is namelijk zo dat 1 op de 10 meisjes wel eens verliefd wordt op een ander meisje. Ik vond het wel mooi dat ze het zo eerlijk vertelde. Dit laat zien hoe sommige hierover denken. Nu mij maakt het eigenlijk niet zoveel uit of iemand ervan overtuigd is dat er vele lesbiennes of bijna geen lesbiennes rond lopen in Nederland. Respect naar de lesbiennes / biseksuelen. Daar deed ik het voor.

Het verhaal kent een open einde. Ik kan me voorstellen dat er veel mensen benieuwd zijn of Milou haar ware liefde gaat vinden. Ben je van plan om een vervolgboek te schrijven? 

Ik heb altijd gezegd dat ik een one-hit-wonder ben. Bij Mannenpakken/Vrouwenhakken blijft het. Het open einde vind ik net zo mooi. Kun je lekker zelf fantaseren over hoe en wat met Milou. Wie weet wat Milou in de gedachtes van de lezeressen allemaal voor een avonturen aan het beleven is. Misschien zit ze wel in Ierland? Of misschien wel in Amerika en trouwt ze daar met een Amerikaanse… Of zit ze te tinderen in Schiedam. Wie weet? Nu ik moet wel bekennen dat ik een tweede boek heb gepubliceerd. Een kleurboek deze keer. Ik merkte enkele maanden geleden dat er bijna geen kleurplaten te vinden zijn met twee mama’s en / of twee papa’s. Zonde! Dus ben ik samen met COC Limburg aan de slag gegaan en heb ik aan de hand van een illustrator wedstrijd een kleurboek samen gesteld. “Every colour of the rainbow” is de titel en ik ben er heel erg trots op. Het kleurboek wordt op basisscholen gebruikt om het thema te belichten.

Nog een laatste vraag in het kader van de zomervakantie. Welk boek mag volgens jou echt niet ontbreken in de koffer? 

Ja, ik zou dan voor iets luchtigs gaan. Man O Man van Marcha de Groof. Als je naar het zuiden gaat is deze ideaal. Dit is namelijk de chicklit van het zuiden. (van Nederland). Ik vind het een typische chicklit en ook super leuk dat het in “mijn geliefde Maastricht” afspeelt. Mannenpakken /Vrouwenhakken en Man O Man lanceerden kort na elkaar. Beide Maastrichtse chicklit schrijfsters. Vandaar dat we gezellig naast elkaar in de Maastrichtse boekhandels hebben gelegen. De covers lijken ook veel op elkaar. Op Man o Man een hetero koppel en op Mannenpakken / Vrouwenhakken zie je een vrouwenstel. Mooi `hetero` chicklit en `lesbische` chicklit naast elkaar. Zoals het eigenlijk hoort. 😉 Het grappige van de zaak is dat we niet van elkaar wisten dat we beide met een soort gelijk project bezig zijn. Nu Marcha is, in vergelijking met mij, geen one-hit-wonder en zal in de nabije toekomst nog boeken uitbrengen. Yes! Let op voor deze Dame. Ze wordt groot!

maes02

Ik wil Jessica onwijs bedanken voor de uitgebreide antwoorden op mijn vragen en haar openhartigheid. Ik ben enorm genoten van Mannenpakken/Vrouwenhakken en zou het dus boek dus aan alle liefhebbers van chicklits willen aanraden.

Liefs,

Nynke-Boudien

Meer weten over het kleurboek?

http://www.veiligeschoollimburg.nl/kleurboek.html

[bol_product_links block_id=”bol_55af5b59d7a02_selected-products” products=”9200000025019000″ name=”Mannenpakken/Vrouwenhakken” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Volg mij op BlogLovin
Previous Post Next Post

You Might Also Like

1 Comment

  • Reply Mieke Sschepens 27 juli 2015 at 13:45

    Wat een mooi interview. Dank je voor het delen!

  • Leave a Reply

    *