Gistermiddag schoot me opeens te binnen dat even moest opzoeken wanneer ik mijn eerste blogpost publiceerde, zodat ik er op mijn blog aandacht aan zou kunnen besteden. Blijkt dat gewoon PRECIES een jaar geleden te zijn. Mijn eerste blogpost, waarin ik mezelf voorstelde, verscheen op 12 december 2014. Nu zijn we precies een jaar verder en heb ik al zoveel leuke dingen meegemaakt.
Deze blogpost had eigenlijk gisteren online moeten komen, maar na al die vreselijk nare gebeurtenissen in Parijs, voelde het voor mij een beetje ongepast om vol enthousiasme te vertellen wat ik afgelopen week allemaal heb beleefd. Vandaar dat deze blog een dagje later verschijnt. Afgelopen week was een drukke week, waar ik graag iets meer over vertel.
Afgelopen week was een veelbewogen, maar leuke week. Als je mijn blog al een tijdje volgt dan weet je ongetwijfeld dat ik al langere tijd op zoek ben naar een baan. Vorig jaar november hoorde ik dat mijn contract niet werd verlengd en sindsdien heb ik verschillende werkervaringsplekken gehad, maar de zoektocht naar een betaalde baan ging ondertussen gewoon verder. Ik heb goed nieuws, want ik heb eindelijk een nieuwe baan gevonden!
Iedereen heeft ze wel: guilty pleasures. Een foute artiest, een vreselijk ongezonde snack, een televisieserie of iets anders waar je stiekem maar geen genoeg van kunt krijgen. Zo zijn er ook een aantal boeken die misschien niet zo goed zijn voor mijn ego, maar waar ik van binnen stiekem wel heel erg van geniet.
Ik werd door de blogs FeelTheFuture en Oogopdetoekomst genomineerd voor de Versatile Blogger Award. Bij deze award is het de bedoeling om degene te bedanken die jou genomineerd heeft, dus bedankt Angelica en Marcia! Daarna moet je zeven feiten over jou en je blog met de wereld delen en tot slot is het de bedoeling om vijftien andere bloggers voor deze award te nomineren.
Deze maand heb ik geen ‘To Be Read’ artikel, maar een ‘Mee op vakantie’ artikel. Ik ga samen met mijn vriend een weekje naar Texel en neem natuurlijk een stapel boeken mee. We verblijven bij familie en we nemen de auto mee, dus ik kan bij wijze van spreken de achterbank volgooien met boeken. Toch is het aantal dat ik meeneem nog best bescheiden (vind ik dan).
