Tijdens de benauwde zomer van 2006 laat de 22-jarige Tess haar alledaagse, provinciale leven achter zich en vertrekt naar New York voor een nieuwe start. Als plattelandskind is Tess niet opgewassen tegen de losgeslagen levensstijl van de schreeuwerige New Yorkers. Ze huurt een kamer in Brooklyn en slaagt erin een baan te vinden als assistent-kelner bij een befaamd restaurant in Manhattan. Tess sleept je mee door het chaotische, slopende, fascinerende horecaleven waar ze in belandt, tegen het decor van het genadeloze, rumoerige New York. Ze leert over oesters, champagne, bourgondische omgangsvormen en het nachtleven dat begint na sluitingstijd. Net op het moment dat ze de smaak te pakken krijgt, raakt ze verstrikt in een ingewikkelde maar verleidelijke driehoeksverhouding met een ingetogen, bloedmooie barman en een oudere collega aan wie Tess zich vastklampt als een kind aan haar moeder.
Mijn verwachtingen over Sweetbitter waren heel erg hoog, nadat ik een lovende recensie op de blog van Annemerel had gelezen. Heeft het boek aan mijn verwachtingen kunnen voldoen? Helaas niet. Er gebeurde gewoon te weinig in het verhaal en het einde was er opeens, zonder climax.
Het lijkt erop dat auteur Stephanie Danler het verhaal deels op haar eigen leven heeft gebaseerd, aangezien zij op haar tweeëntwintigste verhuisde van een klein stadje naar New York om daar een nieuw leven op te bouwen. Ze vond een baan als serveerster in een bekend restaurant en zeven jaar later schreef ze over die periode Sweetbitter. Het behoort tot het genre ‘coming-of-age’ roman geworden. Daar is geen goede Nederlandse vertaling voor, maar is simpelweg ‘de beschrijving van het volwassen worden’. Veel van de gebeurtenissen in het boek zijn geïnspireerd op haar eigen ervaringen, maar de personages zijn allemaal verzonnen.
Hoofdpersoon Tess kan worden omschreven als een schuchter plattelandsmeisje dat zich in het begin nauwelijks staande kan houden in het luidruchtige, onpersoonlijke New York. Langzaam maar zeker vindt ze haar weg in het restaurantleven, met name door een oudere collega die ze als haar steun en toeverlaat ziet en de knappe barman Jake.
Sweetbitter begint intrigerend, met een duister tintje. In het begin voelde ik als lezer echt wel de behoefte om verder te willen lezen om erachter te komen of Tess haar geluk kan vinden. Helaas was de schrijfstijl mij net iets te prestigieus, waardoor het gewoon niet lekker wegleest. Daarnaast gebeurt er te weinig gedurende het verhaal en de driehoeksverhouding die eigenlijk centraal staat, blijkt uiteindelijk ook niet boeiend genoeg te zijn om het verhaal te kunnen dragen. De auteur weet wel erg goed waar ze over schrijft en je kan merken dat ze haar research heeft gedaan over de kokswereld en bijvoorbeeld de verschillende soorten wijn en hun herkomst. Helaas heeft het verhaal mij niet genoeg kunnen boeien, met name door het kabbelende verhaal, zonder duidelijk plot en de onprettige schrijfstijl van de auteur.
Heb jij Sweetbitter al gelezen?
Liefs,
Nynke-Boudien
Volg mij op BlogLovin
No Comments