Het was best een fijn leven van Gabrielle Zevin is een boek dat ik alweer een tijdje geleden spontaan meenam bij het Boekenfestijn. Ik kende de titel en auteur niet, maar de foto op de voorkant en de achterflaptekst spraken me erg aan. Op mijn vakantie naar Texel kwam ik er eindelijk aan toe om het boek te lezen.
Liz is vijftien als ze bij een verkeersongeluk om het leven komt. Ze belandt in Ergens, een plaats waar het leven eigenlijk gewoon verdergaat zoals op aarde. Maar met één belangrijk verschil: de bewoners worden jonger in plaats van ouder. Liz zal moeten leren ‘leven’ met de zekerheid dat ze nooit zal trouwen en kinderen zal krijgen. Maar ze sluit wel nieuwe vriendschappen. En misschien vindt ze in Ergens toch nog haar eerste liefde…
- Auteur: Gabrielle Zevin
- Taal: Nederlands
- 285 pagina’s
- Uitgeverij: Moon
- augustus 2011
- genre: jeugd
- ISBN: 9049924727
Ten eerste moet ik bekennen dat het verhaal héél anders verliep dan ik oorspronkelijk had verwacht. Daarom duurde het even voor ik echt in het verhaal kwam. Hoofdpersoon Liz is 15 jaar wanneer ze door een ongeluk om het leven komt. Ze wordt ‘wakker’ op een boot die naar Ergens vertrekt. Ergens is een wereld waarin de doden verder leven. In Ergens wordt Liz opgewacht door haar oma. Het leven in Ergens is niet heel anders dan het leven op aarde, alleen worden de bewoners steeds een jaar jonger in plaats van ouder. Wanneer iemand weer een baby is, keert hij of zij terug naar aarde en om daar een opnieuw geboren te worden.
Het verhaal leest erg vlot, maar gaat soms wat te snel. Sommige momenten worden heel uitgebreid beschreven vanuit het oogpunt van Liz en andere momenten gaan zo snel voorbij en zijn wat mij betreft niet helemaal goed genoeg uitgewerkt. Het hele idee achter het verhaal, dat mensen jonger worden in plaats van ouder en opnieuw worden geboren, vond ik erg origineel en goed bedacht. Van mij had dit wel iets uitgebreider mogen worden uitgelegd. In principe heb je dus het oneindige leven, maar elke keer als je opnieuw wordt geboren dan verlies je dus je herinneringen en herken je je familie en vrienden niet meer. Over het leven op Ergens had ik dus graag iets meer willen lezen.
Ondanks dat het verhaal over de dood gaat, is het geen zwaar of verdrietig boek. De zoektocht van Liz naar acceptatie wat betreft haar dood is mooi om te lezen. Liz heeft vooral moeite met het feit dat ze nooit verliefd zal worden en zal trouwen. Maar is dat wel zo? Langzamerhand komt Liz erachter dat ze in Ergens ook haar geluk kan vinden. Ik sloeg het boek dan ook met een tevreden gevoel dicht.
Het is best een fijn leven is een aanrader voor iedereen die zich wil laten verrassen door een verhaal dat zich afspeelt in een compleet andere, maar creatieve wereld. Het verhaal geeft een andere kijk op leven na de dood. Het boek wordt bestempeld als jeugdboek, maar is ook zeker leuk voor (jong)volwassenen.
Liefs,
Nynke-Boudien
Volg mij op BlogLovin
3 Comments
Deze heb ik toevallig ook op het Boekenfestijn gekocht in het Engels, maar ik vond hem niet zo bijzonder. Denk omdat het toch niet helemaal mijn genre was! Het was een mooi boek, maar wel een beetje saai!
Ik vond dit boek ook heel bijzonder en mooi, maar ik geef toe dat ik ook al betere boeken heb gelezen xxx
Agreed! Ik heb dit boek een jaar of vier geleden gelezen en toen was ik ook onder de indruk! Gabrielle heeft nog één (of twee?) andere boeken geschreven die ook vertaald zijn en ik zou zeggen: lees die ook! Ik moet echter zeggen dat dit verhaal me nog het best is bijgebleven. Wel grappig dat je Ergens graag wat meer uitgewerkt had willen zien. Ik vond het juist precies goed zo. Ik ben ook blij dat het verhaal niet uitgesmeerd is over meerdere delen, want ik vond het zo eigenlijk wel goed. =)